mill;
mill-stone;
grindstone;
— իշոյ, mill-stone turned by an ass;
վերին —, upper mill-stone;
ներքին —, lower mill-stone;
cf. Երկանաքար.
μύλος, μύλον mola, molendinum Աղօրիք. եւ քարինք աղալոյ. որպէս երկանաքար կրկին՝ վերին եւ ներքին. ջաղացք, երկանք, երկանի քարը.
Ա՛ռ երկան, աղա՛ ալիւր։ Բեկոր երկանի։ Ձայն երկանի։ Քար մի իբրեւ զերկան մեծ։ Մինչեւ ցանդրանիկ աղախնոյն՝ որ կայցէ յերկանս։ Եթէ երկու աղայցեն ի մի երկանս. (Ես. ՟Խ՟Է. 2։ Դատ. ՟Թ. 53։ Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 21. 22։ Ել. ՟Ժ՟Ա. 5։ Մտթ. ՟Ի՟Դ. 41։)
Իբրեւ հատ հաճարոյ ի մէջ երկուց երկանաց. (Արշ.։)
Զերկանիցն օրինակ ի մէջ բերէ. (Երզն. մտթ.։)
Մանրեալ հատքն երկանաւ. (Վրդն. ղեւտ.։)
Եթէ ոչ ծածկեն զաչս եզին յերկանս, ուտէ զալիւրն՝ զոր աղայ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
Ես կին մի առ երկանս գտանիցիմ ... եթէ ի հարկէ ընդ երկանս կապեալ իցես. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
ԵՐԿԱՆ ԻՇՈՑ. μύλος ὁνικός, λίθος μυλικός Մեծ երկան հոլովեալ ի ձեռն գրաստու. վէմ երկնաքար։ (Մտթ. ՟ժը. 6։ Մրկ. ՟թ. 41։)
ՆԵՐՔԻՆ ԵՐԿԱՆ. μύλος meta ռմկ. ներքնակ, ալտ դաշը. եւ Վերին երկան. ἑπιμύλιον catillus ռմկ. վերնակ, իգ՝ իւսթ դաշը.
Մի՛ գրաւեսցես զվերին եւ զներքի՛ն երկան. (Օրին. ՟Ի՟Դ. 6։)